تویی از جنس سکوت که سکوتت

هنوزم خسته وتنهام

نگاهم در پی اوهام

چشم درراه میجوید

ازآن ایام میگوید

دلم محکوم ظلم تو

هنوزدربند عشق تو

اسیرخودفریبیها

هنوز چشم انتظارتو

شدم غارت بنام عدل

که عادل غارتی بودش

عدالت راعلی گفت و

بهایش کاغذی بودش

منم ویران این دوران 

اسیردست بد دینان

گرفتار مصیبتها

بهای خود فروشی نان

اگر با من تو می ماندی

سرودعشق می خواندی

چنین ویران نبودم من

اگر شعرم تو می خواندی

شکوه آرزوهامی

تباهم با خیال تو

به آن سوگند که من خوردم

تباهم با جفای تو