تویی از جنس سکوت که سکوتت

شرب مدام ومستی آن روزگاران

کردم خراب نرگس آن گل نگاران

با بادهء عشقت شدم مست در شبستان

گشتم اسیر چشم مستت در غمستان

گفتم که تنها مانده ام در این بتستان

گفتم تو هستی تکیه گاهم درددستان

گفتم بدانی دشمنانم دوست نما یند

یاران دشمن درسرایم جای دارن

گفتم بیا تا دل سپاریم یار هم شیم

دراین جهان وآن جهان غم خوار هم شیم

افسوس سپردی دل ولی ترسیدی رفتی

قلب من و بارفتنت ای جان شکستی

درد جدایی کرد مرا ویران تر از قبل

ویرانیم هر روز طلب میکرد ز رب مرگ

مرگ را نکرد ایزد نصیبم خا رکردم

سرمایه ام با قاضیان  تاراج کردن

گشتم ذلیل و گشنه ء یک قرص  نا نی

گشت گرسنگی هم خانه ام باید بدانی

از قصهء عشق ونداری پیر گشتم

آزرده با آیین و این کیش گشتم

گفتم خدایا بین مسلمانی چنین است

این حاصل اعتقاد من به دین است 

عشق علی مهرعلی درقلب من بود

این سرنوشتم حاصل عدل علی بود